Poštovani,
Porodični zakon Republike Srbije(“Sl. glasnik RS”, br. 18/2005, 72/2011 – dr. zakon i 6/2015), tačnije njegov čl. 81 kaže da roditelj grubo zanemaruje dužnosti iz sadržine roditeljskog prava ako je napustio dete; ako se uopšte ne stara o detetu sa kojim živi; ako izbegava da izdržava dete ili da održava lične odnose sa detetom sa kojim ne živi, odnosno ako sprečava održavanje ličnih odnosa deteta i roditelja sa kojim dete ne živi; ako s namerom i neopravdano izbegava da stvori uslove za zajednički život sa detetom koje se nalazi u ustanovi socijalne zaštite za smeštaj korisnika; ako na drugi način grubo zanemaruje dužnosti iz sadržine roditeljskog prava. Ispunjenje bilo kog od tih uslova bi predstavljao osnov za potpuno lišenje roditeljskog prava. Međutim u datoj situaciji, mislim da to nije slučaj. Čl. 82 reguliše delimično lišenje roditeljskog pravaza roditelja koji nesavesno vrši roditeljsko pravo I onda taj roditelj može biti lišen prava i dužnosti na čuvanje, podizanje, vaspitavanje, obrazovanje i zastupanje deteta, te na upravljanje i raspolaganje imovinom deteta, kao I prava na održavanje ličnih odnosa sa detetom i prava da odlučuje o pitanjima koja bitno utiču na život deteta. Naravno, odluku o tome donosi sud spram svog slobodnog sudijskog uverenja-čl. 8 Zakona o parničnom postupku(“Sl. glasnik RS”, br. 72/2011, 49/2013 – odluka US, 74/2013 – odluka US i 55/2014). Ukoliko smatrate da je neki od ovih uslova ispunjen uvek možete pokrenuti postupak pred sudom.
S Poštovanjem,
Mladi Pro Bono