Poštovani,
Prema odredbi člana 23. stav 1. tačka 1) Zakona o porezima na imovinu (“Sl. glasnik RS”, br. 26/2001, “Sl. list SRJ”, br. 42/2002 – odluka SUS i “Sl. glasnik RS”, br. 80/2002, 135/2004 i 61/2007 ), porez na prenos apsolutnih prava se plaća kod prenosa prava svojine na nepokretnosti uz naknadu.
Prenosom uz naknadu, u smislu Zakona, ne smatra se prenos apsolutnog prava na koji se plaća porez na dodatu vrednost, u skladu sa zakonom kojim se uređuje porez na dodatu vrednost (član 24a Zakona).
Prema tome, na prenos prava svojine na nepokretnosti uz naknadu na koji se ne plaća porez na dodatu vrednost, plaća se porez na prenos apsolutnih prava, osim u slučajevima za koje je Zakonom propisano pravo na poresko oslobođenje.
Odredbom člana 19. stav 2. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa (“Sl. list SFRJ”, br. 6/80 i 36/90, “Sl. list SRJ”, br. 29/96 i “Sl. glasnik RS”, br. 115/2005 ) propisano je da na zajedničkim delovima zgrade i uređajima u zgradi vlasnici posebnih delova zgrade imaju pravo zajedničke nedeljive svojine.
Saglasno odredbi člana 18. stav 1. Zakona o održavanju stambenih zgrada (“Sl. glasnik RS”, br. 44/95, 46/98, 1/2001 – odluka USRS i 101/2005 ), skupština zgrade saglasnošću vlasnika stanova i drugih posebnih delova zgrade kojima pripada više od polovine ukupne površine stanova i drugih posebnih delova zgrade može doneti odluku o izvođenju radova na sanaciji ravnog krova, odnosno krovne konstrukcije kojom se, saglasno propisima o planiranju i uređenju prostora i izgradnji objekata, može izgraditi, odnosno adaptirati novi stan.
Shodno odredbama člana 21 Zakona o održavanju stambenih zgrada, investitor radova i stambena zgrada svoje međusobne odnose uređuju ugovorom, koji se zaključuje u pismenoj formi i overava u sudu.
Sticanjem prava na zajedničkom delu zgrade (radi pretvaranja zajedničkih prostorija u stan ili poslovni prostor) od strane investitora, imaocima zajedničkog nedeljivog prava svojine na tom prostoru praktično prestaje to pravo, a pretvaranjem zajedničkih prostorija u stan ili poslovni prostor, investitor postaje vlasnik stana odnosno poslovnog prostora.
Prema tome, ako stambena zgrada saglasno odredbama čl. 18. i 23. Zakona o održavanju stambenih zgrada, prenese drugom licu – investitoru pravo zajedničke nedeljive svojine na zajedničkom delu stambene zgrade izgrađene pre 31.12.2004. godine (radi pretvaranja zajedničkih prostorija u stan ili poslovni prostor), na taj prenos se plaća porez na prenos apsolutnih prava – kada je prenos izvršen uz naknadu, odnosno porez na nasleđe i poklon – kada je prenos izvršen bez naknade.
Ukoliko je investitor ujedno i vlasnik jednog ili više stanova kao posebnih delova konkretne stambene zgrade izgrađene do 31.12.2004. godine, na prenos prava zajedničke nedeljive svojine na razlici između površine zajedničkog dela stambene zgrade (na kome će investitor vršiti izgradnju – pretvaranje zajedničkih prostorija u stan ili poslovni prostor) tj. obima prava stečenog ugovorom i pripadajuće površine zajedničkog dela stambene zgrade tom investitoru (s obzirom na površinu stana odnosno drugih posebnih delova zgrade u svojini investitora u odnosu na ukupnu površinu svih stanova i drugih posebnih delova konkretne stambene zgrade izgrađene pre 31.12.2004. godine) plaća se odgovarajući porez (porez na poklon – na prenos bez naknade, odnosno porez na prenos apsolutnih prava – na prenos uz naknadu).
Na postojanje poreske obaveze na prenos apsolutnih prava nije od uticaja oblik u kome se naknada isplaćuje (u novcu, uslugama – npr. popravci oluka, krečenju fasade stambene zgrade, ugradnji interfona…), niti rokovi njene isplate (odjednom, sa obročnim otplatama, sa odložnim rokom).
Prema odredbi člana 15. stav 1. Zakona, obveznik poreza na poklon je lice koji na poklon primi pravo iz člana 14. st. 1. i 2. Zakona na nepokretnosti koja se nalazi na teritoriji Republike.
Odredbom člana 25. stav 1. Zakona propisano je da je obveznik poreza na prenos apsolutnih prava prodavac, odnosno prenosilac prava iz čl. 23. i 24. Zakona.